Bir kahvenin 40 yıl hatırı vardır derler… Acı bile olsa. İtalyanlar’ın ünlü takımı İnter, 28 yıl önce Tuncay Soyak’ın ellerinden içtiği acı kahve için 12 yıl daha bekleyemeyip Trabzon’un yolunu tuttu…
Hoş geldiler.
İtalya’daki ilklerin ilki o maça çıkmadan evvel Trabzonpor’un adının verdiği o umuttu bizi ekran başına kilitleyen, gelinen noktada ise amaç gruptan çıkmaya çalışmak. İlk kez Şampiyonlar Ligi’nde yer alan Trabzonspor ilk hedefini de büyük koyuyor adına yaraşır şekilde, küçük kafaların kıskançlıklarına inat. Biz Trabzonsporlular için o Şampiyonlar Ligi şarkısını Avni Aker semalarında duymak bile yetiyorken, şimdi ‘İnter’i yensek de gruptan çıksak’ın derdine düşmüşüz; böyle dertler dostlar başına. Bu sezon bana kalırsa Avrupa’daki misyonunu tamamladı aslında Trabzonspor. Ve ne mutlu ki bu sözümden rahatsız olacak çok Trabzonsporlu var. Büyük takımın büyük taraftarı olmak da bu işte; niye tamamlasın misyonunu canım? Daha Avni Aker çimlerine gömecek çok takım var, İnter eski mezarının yerini bile biliyor…
Trabzonspor aslında güzel de bir misyon da edindi bölgesinde. Vakt-i zamanında kendisine gol kralı hediye eden Gürcistan futbolunun severlerine, canlı kanlı İnter gösterdi. Gürcü televizyonlarından izlediği o İnter 300 km yakınına gelmiş, şükürler olsun Türklerin Trabzonspor’una… Ama işte bi yaranamadı Türklerin “orijinal” futbolseverine; bir kısmı siyah renkli boyanın peşine düşmüş şimdi de, elindeki bayrağın, atkının, formanın kırmızısının üstüne! Ellerindekini, o Celustka’nın fotoğraflarının çekildiği gece yemişlerdi çünkü.
Şehrime İnter gelmiş, bi acı kahve daha içerler mi acaba..?
